لحظـہ ے دیدار ما،لحظـہ اے بس دور نیست

 این دل تاریڪ من،تا ابد بے نور نیست

 لحظـہ ے دیدارمان تا افق ها پر زنم

 پا بـہ پایت با دلم،هر ڪجا را سر زنم

 شوق دیدار تو را این دلم پنهان نڪرد

 قلب بے تابم بـہ عشق،جز تو را مهمان نڪرد

 روز و شب هایم همـہ از تو مملوء گشتـہ اند

 اختران آسمان بے تو بے سوء گشتـہ اند

 اے تو روشن تر ز آب،اندڪے آسودہ ام

 چون بـہ سمت تو ڪمے راهِ خود پیمودہ ام