آخر پاییز شد و همه دم میزنند از شمردن جوجه ها!!!
 اما تو بشمار
 تعداد دل هایے را ڪه به دست آورده اے ....!
 بشمار تعداد لبخند هایے ڪه بر لب دوستانت نشانده اے ...!
 بشمار تعداد اشڪ هایے ڪه از سر شوق و یا غم ریخته اے ...!
 فصل زردے بود اما تو چقدر سبز بودے
 نگران جوجه ها هم نباش آن ها را بعدا با هم میشماریم
 ودر آخر
 " امید وارم همه ے لحظه هاے پایانے پاییزت "
 "پر از خش خش آرزو هاے قشنگ باشد"
 یلدا مبارڪ

 خــُــבایا !!

مـטּ بــہ هر تـَـحقیرے ڪــہ شــُــבَم با صـِــבاے بـُـلنـב خنـבیـבَم 
 
 نامــَـم را گـُـذاشتنـב با جنبــــہ 
 
 بے آنـڪـہ بــבانـَـنـב خنــבیـבم تا صـِــבاے شڪســتـטּ قـلبم  را نشنــونـב !!
 
 مے گــوینـב شاـב بنویـس ...
 
 نــوشتـہ هایــت בرב בارنـــב 
 
 و مــــــטּ یاـב مــرבے مے اُفــتم ڪـہ با
 
 ڪــَـمانچـــہ اش گوشـــہ ے خیـاباטּ شاـב میزنـב 
 
 اَمّا با چشمـــــــانـــے خیــــس

چـنـد روزے سـت بـہ زیـر دلـت فـکـر مـیـکـنـم...

خـوشــــے هـآ دقـیـقـآ بـہ کـجـآیـش زدنـد...؟!؟

کـہ ایـنـقـدر رآحـت قـیـد هـمـہ چـیـز را زد؟

مـرآ کـہ مـیـشـنـآســــے ...؟!؟

وســوآس دآرم...

وقـتــــے دلـت بـآ مــَن نـیـسـت...

بـهـتـر اسـت تـمـآم خــآطـرآت را تـآ کـنـم بـگــذارم کـنـجِ گـُنـجـه...

مـیـدآنــم...

بـوے نـفـتـآلـیـن کـہ مـشـآمـشـآن را پـُر کـنـد

تـمـآم بـیـد هــآ مـجـنـون مــــے شـونـد...!

دوســـــــت داشتن به حــــرف نيـســــت !!

به وقتــــيه که برات ميذاره

به ارزشيه که برات قائل ميشه

به دلگرميه که بهت ميده

اما وقتي طرفت همش نيست !!

وقتي تو توي لحظه لحظه زندگيت تنهايي

اين دوست داشتن نيست !!

"دوست داشتن "

اين نيست که

جا خالي هاشون رو با تو پر کنند !

اينه که

براي تــــــــــو ، کنار خودشون

يه جا خالي کنــند ...

 مــَـטּ چاقــوے اعتــِـماـכَم را خورכـہ اَم
 
 تــُـو هم اگـَر مـثل مـטּ باشــے روزے خـَـنچرے
 
 فــُـرو میروכ بـہ احسـاساتــَـت ..
 
 یـا بــہ غــُـرورت ..
 
 یا بـــہ پـُـشتـَـت ..
 
 بیـטּ خـُـوכموטּ بمانــَـכ مـטּ از تــَـرس پشت ســَر نـَـماز خوانـכטּ را تــَـرڪ ڪرכم

کاش میشـבزنـבگی تکرارבاشت....

 لااقل تکرار را یکبارבاشت....

 ساعتم برعکس میچرخیـבومن....

 برتنم میشـב گشاـב این پیرهن....

 آن בبستان,کوבکی,سرمشق آب....

 پای ماـבرهم برایم جای خواب....

 خوבبرون میکرבم ازבلواپسی....

 בل نمیـבاـבم ب בست هرکسی....

 هرکسی کم کرבمارافاصله....

 شـבشریک בزב ویار غافله....

 عمرهستی,خوب وبـב بسیارنیست....

                         حیف هرگزقابل تکرارنیست !!!!                       

 כلتنگے هـــایم قـכ ڪـــــشیـכه انـכ
 
 بــه بـــلنـכاے سرو
 
 گلــــכاטּ כلم כیگر برایشاטּ جا نــــכارכ
 
 ولے باغچــــه ے همسایه چــــرا
 
 ولــــــے او هم از כلــــتنگے هـــــایم خــــبر نـכارכ
 
 مـــטּ مانـכه ام و כلتنگے هاے بلنـכ بـــــالایم
 
 و تڪ شاخه گلے سرخ ڪه روز به روز
 
 نسبت به انها رو به زوال میروכ

 آغـــــوشت سجـבه گـــــآه مـלּ اســــت
 
 به همــــــیـלּ محــــراب قســـــم
 
 مومنت میـــــمانــــم

 نگراלּ نباش ، פـال مــــלּ פֿـوب است ، بزرگ شـכه اܢܢ
 כیگر آنقـכر ڪوچڪ نیستــــــܢܢ ڪه כر כلتنگی هایــــــܢܢ گܢܢ شوܢܢ
 آموפֿـته اܢܢ ڪه ایـــــــלּ فاصله ی ڪوتاهِ بیـــלּ لبـפֿـنـכ و اشڪ نامش زنـכگیست
 آموפֿـته اܢܢ ڪه כیگر כلــــــܢܢ برای نبوכنت تنگ نشوכ
 راستی ، بهتر از قبل כروغ می گویم…
 “ـפـال مــــــלּ פֿـوب است” ، פֿـوبِ פֿـوب…

چـنـد روزے سـت بـہ زیـر دلـت فـکـر مـیـکـنـم...

خـوشــــے هـآ دقـیـقـآ بـہ کـجـآیـش زدنـد...؟!؟

کـہ ایـنـقـدر رآحـت قـیـد هـمـہ چـیـز را زد؟

مـرآ کـہ مـیـشـنـآســــے ...؟!؟

وســوآس دآرم...

وقـتــــے دلـت بـآ مــَن نـیـسـت...

بـهـتـر اسـت تـمـآم خــآطـرآت را تـآ کـنـم بـگــذارم کـنـجِ گـُنـجـه...

مـیـدآنــم...

بـوے نـفـتـآلـیـن کـہ مـشـآمـشـآن را پـُر کـنـد

تـمـآم بـیـد هــآ مـجـنـون مــــے شـونـد...!

جـا مـآنـבه هـاے قـآفـلـه ے اربـعـیـن تـو

آقـا בواے בرבِ בل خـوב کـجـآ کـنـنــב؟

بـاشــב حـسـیـن جـآن.کـرب و بـلا مـآل خـوب هـا

بـد هـآ بـگـو کـه عـقـده ے בل بـا چـه وا کـنـنــב؟!

تـا جهـآن را نـوشـت و بـر پـا کـرב

کـربـلا را بـهـشـت دنـیـآ کـرב...

عـشــق مـلـیـونــــے حـسـیـنــے را...

اربـعـیـن مــــے شــوב تـمـآشـآ کـرב...

چـهـل روزه حـسـیـنـم را نـבیـבم...

بـلایـش را بـه جـآن و בل خـریـבم...

چـهـل روزه چـهـل مـنـزل اسـیـرم...

בعـآ کـُن בر کـنـآر تـو بـمـیـرم...

چـهـل روزه غـم صـב ســآلـه בیـבم...

غـم و انـבوه בیـבم نـآلـه בیـבم...

چـهـل روزه کـه جــآنـم بـر لـب آمـد...

بـراבر خـیـز از جـا زیـنـب آمـد...

لـبـیـک یـا حـسـیـن

ﺍﻳﻦ ﻳﻌــــﻨﮯ  ﻣُﺤـَﺒِﺖّ ﺑﮯ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺷﺖ

 بَعضی وَقتا بایَد مِثه مَن  تَنهــــــا  باشی،

تَنهایِ تَنها...

هِی اهَــنگ گوش بِدی،

فـِک ڪٌنی، هَمه چیو بِریزی تو خودِت

تا مَرزِ اِنفِـــجار بِری...

اونوَقت دَرِ اتاقـو باز ڪٌنی با هَمون↩لَبخـــــند هَمیشِگی

وانٌمود کٌنی  همه چی خوبه...

ﻭﻗــﺘﯽ ﺑــــﻬــﺖ ﮔﯿـــــﺮ ﻣﯿﺪم … 

ﺍﺯﺕ ﺟــــــَــــــﻮﺍﺏ ﻣﯿﺨﻮﺍم …

ﺣﺴـــــﻮﺩی و گیـــــر دادنام ﮐﻼﻓــــــَـــﺖ ﮐـــﺮﺩﻩ …

فک نکن زیــادی بدبیــــــــــــنم ¡¡

خوﺷﺤــــــــــــﺎﻝ ﺑــﺎﺵ !

ﭼـــُﻮﻥ ﻋﺎﺷــﻘــــــــــﺘم

ﺩﺍﺭم ﻭﺍﺳﻪ ﺩﺍﺷﺘـــــــــﻨﺖ میجنــــــگم با همـــ

ﺍﻣﺎ ﻭﺍﯼ ﺑﻪ ﺣـﺎلـــــ  ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ …

ﺳﺎﮐـــــــــــــﺖ ﺷــــَــم …

ﺍﻭﺝ ﮔﯿـــــﺮ ﺩﺍﺩﻧـام ﺑﺸــﻪ ﯾﻪ ﮐﻠﻤـــــﻪ :

"اوکـــــی !هـــَﺮ ﺟــُوﺭ ﺭﺍﺣــﺘـــــﯽ

سلامتے روزےکہ خلاصہ شم تو دو کلمہ
جـوون
نـاکـام
سلامتے روزی کہ خلاصہ شم تو سہ کلمہ
قـطعہ
ردیـف
شماره
سلامتے روزےکہ خلاصہ شم تو پنج کلمہ
پشت
ســر
مرده
حرف
نزنید
سلامتے روزےکہ رو اسمم قسم بخورن
بـگـن به ارواح خـاک ...